Analogia między Unią Europejską a ZSRR była wielokrotnie podnoszona przez przeciwników pogłębiania unijnej integracji, jednak w związku z państwem, które najwyraźniej kieruje polityką unijną, analogia między powstającymi na przestrzeni dziejów niemieckimi projektami imperialnymi staje się coraz bardziej oczywista. To że to Berlin, a nie Bruksela jest faktycznym centrum kierowania Unią Europejską nikogo już nie zaskakuje.
Koniec 2023 roku oznacza rozpoczęcie procedury zmiany traktatów unijnych przez Parlament Europejski, których wprowadzenie oznaczałoby milowy krok na drodze do ostatecznego utworzenia unijnego państwa federalnego poprzez likwidację prawa weta w wielu obszarach. Projekt Unii Europejskiej jest obecnie również naładowany ideologicznie lewicowymi pomysłami, zarówno w kwestiach dotyczących płci czy etyki, ale też w takich tematach jak np. zmiany klimatu, w czym obecni sternicy Unii Europejskiej wiernie starają się kultywować dziedzictwo takich ideologów „integracji europejskiej” jak Altiero Spinelli.
Na lewicowe idee zaczynają się nakładać też tradycyjne pomysły niemieckiej myśli imperialnej. Wszak to gospodarka niemiecka zarabia najwięcej na ideologiach lansowanych przez Unię Europejską, takich jak forsowanie odnawialnych źródeł energii. Zatem Niemcy sprytnie wykorzystują zaistniałą sytuację, aby na obecnych trendach zarabiać. Sami jednak potrafią się uchylić od najbardziej dokuczliwych skutków unijnych regulacji.
Powstaje też pytanie, czy Niemcy pogłębiają federalizację Unii Europejskiej w imię własnych interesów, tym samym realizując zaszczepioną w niemieckim duchu narodowym ideę imperialną? A może jako państwo poddane po II wojnie światowej przemożnym wpływom Stanów Zjednoczonych realizują ich interesy, aby pozostać amerykańskim namiestnikiem w Europie?
O planach Niemiec i przyszłości Unii Europejskiej w kolejnym odcinku cyklu „Dokąd Zmierzamy?” opowie dr Magdalena Ziętek-Wielomska, która będzie gościem Kamila Klimczaka.
