W dniu uznania przez Izbę Kontroli Nadzwyczajnej Sądu Najwyższego wyników ostatnich wyborów parlamentarnych liderzy Prawa i Sprawiedliwości zdecydowali się na manewr przetrenowany przez zwolenników rządu Donalda Tuska, zastosowany 8 lat temu, tj. powołanie społecznego komitetu stojącego na straży prawa i demokracji, który firmować będzie teraz kolejne uliczne wiece, jakie w najbliższych miesiącach przetoczą się przez Polskę w formie protestu i opozycji do działań obecnego rządu.
Robocza nazwa organizacji jest już znana. To Komitet Obrony Więźniów Politycznych, który oprócz sprawdzonych już haseł o poszanowaniu Konstytucji itp., uzupełniony został o aspekt rzekomego politycznego zatrzymania dwóch skazanych prawomocnym wyrokiem posłów, których do niedawna bezskutecznie próbował ułaskawić prezydent Andrzej Duda.
Nie sposób dostrzec podobieństwa między Komitetem Obrony Więźniów Politycznych, a sławetnym Komitetem Obrony Demokracji, gdyż nie tylko nazwy brzmią podobnie, ale i żądania są niemal takie same. Bez względu na to, kto aktualnie sprawuje w Polsce władzę, największa partia opozycyjna stwierdza, że przekroczone zostały wszelkie standardy demokratycznego państwa prawa, a sprawiedliwości należy dochodzić poprzez uliczne marsze i manifestacje.
Mamy zatem w jednym kraju dwa zwaśnione plemiona, kompletnie zaślepione interesem swych ukochanych partii, gotowe do konfrontacji ulicznej, agresywne i utwierdzone w przekonaniu, że dla dobra Polski walczą z jakimś strasznym wrogiem.
Gdyby nie dramatyczne okoliczności tego starcia, które całkowicie podkopuje wizerunek naszego kraju, jako poważnego państwa, to można dostrzec tu też groteskę, bowiem oba obozy fanatycznych plemion reprezentowane są głównie przez ludzi w podeszłym wieku. Wizja wojny domowej jest zatem wątpliwa chyba, że będzie prowadzona w stylu IV wojny światowej, o której swego czasu mówił Albert Einstein, że rozegra się ona przy pomocy kijów i kamieni. Tutaj w ruch prędzej pójdą drewniane laski i sztuczne szczęki, ale co do zasady, może być podobnie
