Czy Polska jest pod okupacją? Taki wniosek może nasuwać się na myśl, gdy przyjrzymy się ostatnim propozycjom „reformy” systemu edukacji w naszym kraju. Z podstawy programowej ma zniknąć postać Pileckiego, czy Karskiego, dzieła Mickiewicza, Prusa, Słowackiego, Norwida, Sienkiewicza, Krasickiego, Żeromskiego, czy Kossak-Szczuckiej, pojęcia takie jak „Żegota”, „Intelligenzaktion”, Palmiry, Wołyń, a nawet niektóre z narodowych powstań, jak chociażby to zwycięskie w Wielkopolsce.
Tak szeroko zakrojona akcja, to już nie „walka z polskością”, ale jej całkowita likwidacja! Podobne praktyki spotkały nas w historii tylko z rąk naszych zaborców i okupantów. Trudno zatem uwierzyć, że tym razem na własne życzenie chcemy wyzbyć się tożsamości narodowej. Dotychczas jednak wróg był umundurowany i mówił obcym językiem. Dziś natomiast nie ma jak go wskazać.
A jednak operacja masowego duraczenia Polaków wchodzi w decydującą fazę. Zniszczono bowiem wszystkie nasze prawdziwe autorytety, przepisano całą historię do wersji, w której przyznano nam rolę odpowiedzialnych za wybuch II wojny światowej, naznaczono nas piętnem antysemityzmu i teraz jeszcze wmawia się nam, że byliśmy właścicielami niewolników! O tym m. in. jest film „Kos”, który rzekomo opowiada historię Tadeusza Kościuszki, a tymczasem największy nacisk kładzie się tam na wyzwolenie chłopów pańszczyźnianych spod władzy okrutnej polskiej szlachty. Po „Zielonej granicy”, która zniszczyła obraz Polski na świecie i „Białej odwadze”, która wbija klin w naród polski, separując z niego górali, właśnie „Kos” i „1670” uderzają w naszą tożsamość narodową najbardziej, przedstawiając Polskę jako kraj zacofanych, brutalnych idiotów, dla których liczy się tylko zabawa i „wypchane kiesonki”.
Najważniejsze pytanie jednak brzmi, czy rzeczywiście tacy byliśmy, czy właśnie tacy mamy dopiero być, by nas się doskonale kontrolowało, kupcząc na naszych oczach dorobkiem Polski. I o tym właśnie dziś w programie Piotr Korczarowski porozmawia z reżyserem polskich filmów o głęboko patriotycznym wydźwięku, Konradem Łęckim.
