Jak daleko posuną się Rosjanie?

Mija właśnie okrągły rok wojny na Ukrainie, która z lokalnego konfliktu przerodziła się w starcie Federacji Rosyjskiej z wojskami NATO. Co prawda żołnierze państw zachodnich wciąż stanowią znikomą część sił walczących po stronie reżimu w Kijowie, ale styl walki ukraińskiej armii oraz docierające do jej jednostek zachodnie uzbrojenie czyni starcie z Rosjanami swoistym sprawdzianem dla sił Paktu Północnoatlantyckiego. Sam fakt, że „specjalna operacja wojskowa”, która miała potrwać maksymalnie parę tygodni, przeistoczyła się w całoroczną wojnę i nic nie wróży rychłego jej końca dowodzi, że Rosjanie nie spodziewali się takiego oporu ze strony Ukrainy. Przede wszystkim nie spodziewali się jednak konsolidacji świata Zachodniego w reakcji na konflikt zbrojny w państwie, które jedynie dla kilku krajów Europy Środkowej odgrywało strategiczną rolę.

Królestwo Polskie? To brzmi dumnie!

Niewielu pamięta, że w 1918 r. Polska odrodziła się jako królestwo! Choć ostatecznie władza spoczęła w rękach marszałka Piłsudskiego i z czasem nasz kraj stał się demokratyczną republiką, ogłoszona 7 października 1918 r. odezwa „Do Narodu Polskiego”, która de facto była deklaracją niepodległości, sformułowana została przecież przez tzw. Radę Regencyjną Królestwa Polskiego. Organ ten, powołany w porozumieniu niemieckiego i austriackiego zaborcy zakładał utworzenie rady, która z czasem wyłoni nowego króla Polski. Stąd nazwa: „Rada Regencyjna”, tj. ciało sprawujące władzę w zastępstwie monarchy. Częściej oczywiście zdarzało się powoływać tzw. „regenta”, który samodzielnie sprawował władzę np. do czasu uzyskania przez monarchę pełnoletności, albo jego powrotu do zdrowia. Sytuacje, gdy regent trwale „wchodził na tron” były jednak niezwykle rzadkie.

Ile zmienił Marsz Niepodległości?

Zrodzony 11 listopada 2010 r. z porozumienia środowisk narodowych, ugruntowany buntem przeciw skompromitowanej klasie politycznej Marsz Niepodległości wyzwolił zapomniany od lat potencjał polskiego narodu.

Tysiące ludzi przeszły przez Warszawę w antywojennym marszu!

Wojna na Ukrainie trwa już piętnasty miesiąc; zaangażowanie Polski we wspieranie wschodniego sąsiada osiąga coraz większe rozmiary. Dla wyczerpującej swoje zasoby Ukrainy niewątpliwie korzystne byłoby otwarte zaangażowanie naszego kraju w konflikt, do czego zmierzają niektóre działania władz w Warszawie. Ta polityka zagraniczna, która powoduje, że cały region znalazł się na krawędzi wybuchu trzeciego w ciągu ostatnich stu lat wielkiego konfliktu zbrojnego. Polacy, którzy dostrzegają zagrożenie zaangażowania naszego kraju w konflikt, grupują się wokół Polskiego Ruchu Antywojennego, który, korzystając z majowego weekendu ma przejść przez Warszawę pod hasłami "Zero wrogów wśród sąsiadów" i "Dzisiaj nasze czołgi - jutro nasze dzieci".

Po niepodległość czy na manowce?

Marsze 11 listopada wpisały się już na dobre w obchody Narodowego Święta Niepodległości. Największą tego dnia manifestację organizują od 2010 roku w Warszawie środowiska narodowe. Marsz Niepodległości przeszedł przez te lata dużą transformację: od kilkutysięcznej manifestacji nacjonalistów, po setki tysięcy patriotów przyjeżdżających z różnych stron naszego kraju. W ostatnich latach, pod kierownictwem Roberta Bąkiewicza, dochodziło do zbliżenia Stowarzyszenia Marsz Niepodległości z Prawem i Sprawiedliwością, czego symbolem stała się obecność wielu polityków obozu władzy, a także peany na cześć Mateusza Morawieckiego, jakie na marszu wygłaszał sam Bąkiewicz.

Proces za „antysemiting z Marzanną b’żydulą”

„Antysemiting” to autorskie pojęcie oznaczające spotkanie ludzi nie mających sentymentu do brzydoty – tłumaczył w sądzie rzeźbiarz Bartłomiej Kurzeja podkreślając, że jego performance z Marzanną Brzydulą nie miał nic wspólnego z szerzeniem rasizmu i ksenofobii. Z wydarzenia powstał jednak film, którego autor nazwał kukłę ”b’żydulą” i się zaczęło… Kurzeja nie ukrywa, że w całym zajściu […]

Polacy żądają wolności, suwerenności i normalności! – Relacja LIVE z manifestacji w Warszawie

W okresie przedwyborczym Polacy coraz częściej wychodzą na ulice i demonstrują swoje poglądy w tym trudnym czasie dla Polski. Dzisiaj pod hasłem "Dzień Wolności i Suwerenności - Normalności" Konfederacja Korony Polskiej Grzegorza Brauna ma wraz z wieloma innymi środowiskami przemaszerować przez ulice Warszawy i dać wyraz swoim poglądom. Manifestacja ma być poświęcona trzem tematom: na początku, pod przedstawicielstwem Komisji Europejskiej manifestanci będą protestować przeciwko "dyktaturze europejskiej". Drugi przystanek marszu zaplanowano pod siedzibą polskiego banku centralnego - Narodowego Banku Polskiego, gdzie ma zostać wyrażony sprzeciw wobec likwidacji gotówki i wprowadzenia euro. Wreszcie, marsz przejdzie pod Pałac Prezydencki, gdzie padną akcenty antywojenne oraz znane hasło "Stop ukrainizacji Polski".

Bez planu, bez prognoz, bez sensu. Po co Polsce CPK?

Jedną ze sztandarowych inwestycji poprzedniego rządu było utworzenie Centralnego Portu Komunikacyjnego - inwestycji infrastrukturalnej, obejmującej budowę nowego międzynarodowego lotniska między Łodzią a Warszawą oraz stworzenie prowadzących tamże połączeń szybkiej kolei.

„Disco” feministek na rondzie Dmowskiego

Mimo, że 8 marca powinien kojarzyć się z dniem szczególnego szacunku do kobiet, które doceniamy za poświęcenie na rzecz budowy rodziny, społeczeństwa i narodu, coraz częściej przebiega on pod znakiem buntu feministek tropiących faszystów i ksenofobów, walczących o prawa gejów i lesbijek oraz aborcję na życzenie.

Ujawniamy drugie dno marszu Tuska!

„To przełomowy moment kampanii wyborczej” – mówią politycy opozycji komentując marsz zorganizowany w Warszawie przez byłego premiera Donalda Tuska, z okazji 34 rocznicy pierwszych, częściowo wolnych wyborów w Polsce. Sama Platforma Obywatelska zorganizowała około 500 autokarów dla swych partyjnych działaczy. W demonstracji wzięły też udział pozostałe, duże opozycyjne formacje polityczne. Z wyjątkiem Konfederacji można tu mówić wręcz o zjednoczeniu wszystkich środowisk politycznych zasiadających w Sejmie RP, a nie wchodzących w skład obozu tzw. Zjednoczonej Prawicy. Głównym motywem konsolidującym opozycję stała się podpisana ostatnio przez prezydenta Dudę ustawa o komisji ds. badania rosyjskich wpływów w Polsce, potocznie nazywanej „Lex Tusk”.

Polska dla Polaków, Polacy dla Polski – Marsz Niepodległości 2015

To już szósty Marsz Niepodległości, a piąty noszący miano "armii patriotów". Przejdzie on jednak do historii jako pierwszy, na którym nie doszło do żadnych starć z policją, bijatyk, awantur, czy dewastacji mienia.

„Każdy Ukrainiec miał być banderowcem” – prof. Partacz [WYKŁAD]

Ideologia banderowska zakładała odrodzenie samostiejnej Ukrainy po trupie Polski i Polaków. Już w czasach II Rzeczypospolitej Ukraińcy potrafili pokazać jakimi metodami będą działać, organizując wiele zamachów terrorystycznych, których celem byli najważniejsi oficjele państwa, z ministrem Bronisławem Pierackim, zamordowanym w czerwcu 1934 r., włącznie. Co ciekawe, ofiarami tych akcji byli przede wszystkim ludzie nawołujący do dialogu i porozumienia, a nie ostentacyjni wrogowie przyszłej Ukrainy. U podstaw narodowego szowinizmu banderowców leżało bowiem założenie, że nieustannie trzeba wzbudzać poczucie wrogości i nienawiści, a ci, który dążą do wygaszania emocji, są wrogami sprawy.

Marsz Niepodległości 2012 – „W drodze ku wolności”

Kolejny Marsz Niepodległości i kolejna manifestacja siły ze strony władz i policji. Uczestnicy narodowej manifestacji zapowiadają jednak, że tym razem nie dadzą się przegonić ze stolicy.

„Polską rządzą pachołki spadkobierców naszych oprawców!” – wystąpienie Piotra Korczarowskiego

W 80. rocznicę tzw. „krwawej niedzieli na Wołyniu” ulicami Warszawy przeszedł marsz dedykowany pamięci Polaków, którzy zginęli z rąk ukraińskich szowinistów narodowych. Przedsięwzięcie organizowane w porozumieniu większości organizacji Kresowych w naszym kraju, zostało kompletnie zignorowane przez najwyższe szczeble władzy państwowej w Polsce. Pod koniec wydarzenia, na placu Krasińskich w Warszawie, przy pomniku Powstania Warszawskiego, głos zabrał Piotr Korczarowski, dziennikarz telewizji eMisja oraz prezes fundacji Inicjatywa Przeciw Cenzurze. Przypomniał zgromadzonym, że Ukraińcy nie tylko zgotowali gehennę naszym przodkom z Wołynia i Małopolski Wschodniej, ale brali też czynny udział w dławieniu Powstania Warszawskiego. Przede wszystkim jednak Korczarowski zwrócił uwagę na stosunek obecnych władz III RP, całkowicie obojętnych na proces banderyzacji Ukrainy, a zarazem niechętnych wobec wszelkich środowisk Kresowych w Polsce, podejmujących temat ekshumacji oraz protestujących przeciw wybielaniu sprawców.

Okoliczności tajemniczej śmierci Andrzeja Leppera

Czy w śmierć Andrzeja Leppera były zamieszane osoby trzecie? I czy tajemnicze rusztowanie stojące pod oknami Samoobrony nie posłużyło do wykonania krwawego zlecenia.

Niedziela ukraińskiego rachunku – rozliczamy naszych „braci”

Osiemdziesiąta rocznica ukraińskiego ludobójstwa na Polakach, to nie tylko idealna okazja, aby przypomnieć o gehennie naszych rodaków, masowo mordowanych na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej, ale też szansa, by zwrócić uwagę, jak niewiele zrobiono dla ich pamięci. Ostentacyjna polityka bratania się z narodem, który nigdy nie przeprosił za jedną z najgorszych zbrodni w historii naszego kraju, a ponadto wciąż uważa oprawców Polaków za swych bohaterów, to sygnał, że naprawdę niewielu wyborców zdaje sobie sprawę, ile przez Ukraińców straciliśmy. Rzadko kto też zwraca uwagę na skalę pomocy dzisiejszej Ukrainie, udzielonej przez władze RP. Łącząc te dwa wymiary strat i obecnego wsparcia może okazać się, że długu wobec Polaków Ukraińcy nigdy nie będą w stanie spłacić.

Dlaczego „lud PiSowski” wybiera żydowskie lobby polityczne?

Zwolennicy PiSu z całą gorliwością poszukują "ruskich agentów" oraz "wpływów Putina", natomiast spoufalanie się z żydowskimi lobbystami nie budzi w tym środowisku żadnych wątpliwości.

Gdy władze lekceważą, to wkracza naród! Społeczne obchody 80. rocznicy „Krwawej Niedzieli” na Wołyniu

11 lipca 1943 roku – to data wołyńskiej „krwawej niedzieli”, czyli kulminacyjnego punktu ukraińskiego ludobójstwa na Polakach. O tej dacie przez wiele lat nie można było mówić, a nawet dziś przypominanie owych wydarzeń jest co najmniej niepoprawne politycznie. Tak samo niepożądane są obecnie wszystkie uroczystości dedykowane pamięci ofiar banderowskiej zbrodni. Gdy jednak rozczarowanie działaniem władz RP w tej sprawie sięga zenitu, rola społecznych obchodów rocznic mordów na Polakach przybiera niemal państwowy charakter.

„Nic nas nie zatrzyma!” – Marsz Niepodległości 2013

"Nic nas nie zatrzyma" nie jest tylko obrazem Marszu Niepodległości. To także kronika naszych czasów. Dokument utrwalający ludzkie emocje, obawy, nadzieje i marzenia towarzyszące odradzającej się idei narodowej.

Uczestnicy wołyńskiego marszu nie zostawiają suchej nitki na władzach Polski

Wszelkie kłody pod nogi rzucane przez władze RP działaczom organizacji Kresowych, a także próby wyciszania tematu zbrodni Wołyńskiej sugerują, że Polacy nie mogą czuć się w najmniejszym stopniu reprezentowani w kontaktach ze stroną ukraińską. Oto bowiem w obliczu jakże ważnej, osiemdziesiątej rocznicy tzw. "krwawej niedzieli" na Wołyniu, przedstawiciele rządu Prawa i Sprawiedliwości, w dodatku w przededniu wyborów parlamentarnych, pokusili się o uroczystość, którą można spuentować jako farsę! Jej bohater, premier Mateusz Morawiecki, dla uczczenia pamięci o pomordowanych w 1943 r. Polakach, wkopał gdzieś na ukraińskim polu drewniany krzyż, zbity z dwóch nieociosanych drągów. Stał się on szybko symbolem słabości Rzeczypospolitej, którą można było usunąć z tych ziemi równie szybko, co można pozbyć się owego, lichego krzyża. Mimo to, niektórzy i tak zauważają postęp w stosunku do lat poprzednich, gdzie np. prezydent Andrzej Duda, rzucił wieniec w niczym nieoznaczony ugór. A postponowany za to m. in. przez kapelana rodzin wołyńskich, ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, prezydent stwierdził, że nie będzie prowadził polityki "biegania z widłami".