(eks)misja muzeum?

W ostatnich latach rozpoczęto w Łodzi szereg inwestycji infrastrukturalnych. Rewitalizacja trwa, a miasto zadłuża się coraz bardziej. Lokalne władze uznały więc, że trzeba dokonać wyboru priorytetów. Niestety jak zwykle największym przegranym okazała się kultura.

Tak się kończy konserwatywna Polska

Wielu ludzi, obserwując obecną rzeczywistość, zadaje sobie pytanie, jak doszło do tego, że pokolenia obecnych 20-, 40- i 60-latków dzieli dziś taka przepaść, zwłaszcza w kwestii światopoglądu oraz podejścia do związków. Nasi dziadkowie, tworzący trwające po kilkadziesiąt lat szczęśliwe małżeństwa, nie potrafią zrozumieć, co popycha współczesną młodzież ku krótkotrwałym, niezobowiązującym relacjom opartym wyłącznie na fizyczności. Młodzi z kolei drwią z wartości, z jakimi starsze pokolenie utożsamiało sakrament małżeństwa, niekiedy wręcz nazywając je „faszyzmem” czy „mizoginią”. Pośród nich są jeszcze rodzice tej młodzieży - w wielu przypadkach nastawieni dziś na konsumpcjonizm i karierę, niepoświęcający uwagi swoim dzieciom, które wychowuje Internet. Tym samym chłoną zachodnią papkę ideologiczną, która pcha ich w stronę skrajnie lewicowych ideologii.

Kulturowy wymiar walki z polskością

Prowokacja, skandal i obrazoburstwo w ciągu ostatniej dekady awansowały do miana nowoczesnego środka wyrazu artystycznego. Niemal każde współczesne dzieło tworzone na Zachodzie z użyciem publicznych funduszy nosi piętno antykultury. Mimo, że nie ma wątpliwości, iż dzieje się to w kontrze do klasycznej triady cywilizacji prawdy, dobra i piękna, na której wartościach zbudowano Europę, niemal nikt nie kwestionuje zasadności i celów owego wypaczenia. Można wręcz zauważyć, że patologia w sztuce cieszy się największym zainteresowaniem. Szeroko omawia się ją w mediach, tłumaczy na uniwersytetach i prezentuje w galeriach.